Bayan Füsun 25 yaşındayım. Maraş’da yaşıyorum. İşsizim. Üniversiteyi okuduktan sonra bir dönem İstanbul’da Televizyon şirketinde yapımcı asistanı olarak çalıştım. Ancak yoğun iş hayatı ve stresinden dolayı işimi bırakıp Maraş’e yerleştim.
İstanbul’dan Maraşa taşınmak oldukça zor oldu, diyebilirim. Geride bıraktığım sadece işim değildi. Okuduğum okul yılları, üniversite, çocukluk yıllarım, arkadaşlarım, ailem, onca insan oldu. Belki bir ara veriş ya da uzaklaşma isteğiyle geldim bu kente. Herkesin öve öve bitiremediği İzmir’i bir de ben gelip bir koklayayım, yaşayayım istedim. Şimdi burada yalnızım, yapayalnız hem de. İstanbul’da bıraktıklarımla görüşmüyor değilim elbette, hepsiyle görüşüyorum. Bir tek eski eşimle görüşmüyoruz. E onunla da görüşülmez herhalde değil mi? Eski eş adı üstünde. Okul yıllarında tanışıp evlenmiştik. Uzun bir evlilik sonrasında ayrıldık. Çocuk yok. Bazen keşke olsaydı diyorum. Ne yapalım. Böyle olması gerekiyormuş.
Şu an dinleniyorum. Bol bol kitap okuyorum. İnternette vakit geçirmekten hoşlanıyorum, ama fazla zamanım olmadığı için pek vakit ayıramıyorum. Burada yeni edindiğim arkadaşlarımla sinema ile tiyatroya gitmeyi ve alışveriş yapmayı seviyorum. Ancak zamanımın büyük kısmını yemek yaparak geçiriyorum. Son zamanlarda dünya mutfaklarına merak sardım. Özellikle İtalyan ve Hint mutfağına ilgi duyuyorum. Bu konuda ara sıra açılan kısa süreli eğitici programlara dâhil oluyorum. Birbirinden değişik yemek yapmayı öğrendim. Belki bu alanda ilerleyip bir mekân bile açabilirim. Sevdiklerime yemek yapmak, onları evimde ağırlamak ve hatta bu alanda bir tarz bile yaratabilirim.